Astronomia
Najstarsze świadectwa wiedzy astronomicznej Sumerów pochodzą z Uruku i datowane są na schyłek IV tysiąclecia p.n.e. Wśród archaicznych tabliczek zachowały się spisy ofiar składanych Inannie jako bogini gwiazdy porannej oraz jako bogini gwiazdy wieczornej. Jednak najstarsze pewne przedstawienie Inanny pochodzi dopiero z okresu akadyjskiego (2350 – 2200 p.n.e.).
Na pieczęci BM 89115 pokazany został bóg słońca Utu, wychodzący spomiędzy gór, obok których klęczy byk, przedstawiony w taki sposób jak później wyobrażano konstelację Byka Nieba. Powyżej boga słońca widać skrzydlatą Inannę jako gwiazdę poranną (Ryc.1).
Jest to jedyna scena tego rodzaju i wszyscy interpretujący ją badacze zgodni są co do jej znaczenia astralnego. Niestety nic więcej nie wiadomo na temat wiedzy astronomicznej Sumerów, gdyż z tego okresu nie ma nawet list leksykalnych z nazwami gwiazd. Być może zbyt daleko posuwają się badacze, którzy twierdzą, że cała literatura sumeryjska to przysłowia i mity, zawierające zakodowaną symbolikę astralną.
data utworzenia: 27.02.2015
ostatnia aktualizacja treści: 14.04.2019
źródła:
Arkadiusz Sołtysiak - Bogowie Nocy