Zigguraty w Kiszu
Szczyt głównego wzniesienia Ingharry w Kiszu zajmuje dużych rozmiarów podwójna nowobabiloñska świątynia, której budowa zniszczyła w części wcześniejsze wczesnodynastyczne warstwy. W jej sąsiedztwie znajdują się dwa wzniesienia: duże (Z1) na południe od świątyni i małe (Z2), położone przy jej południowo-wschodniej fasadzie (Ryc.1). Zarówno nowobabiloñska świątynia jak i oba zigguraty zostały wzniesione na ogromnej wspólnej platformie. Są to pozostałości ceglanych konstrukcji, wzniesionych z płasko-wypukłych cegieł ułożonych w jodełkę. W publikacjach te wzniesienia określone jako są zigguraty.
Ustalono, że zostały zbudowane przynajmniej w okresie wczesnodynastycznym trzecim (WDIII). Odsłonięto jeden ze stopni zigguratu Z2, który był wyłożony wypalonymi cegłami. Ściana budowli była pokryta grubą warstwą gliny z sieczką, a następnie cienką warstwą gipsowego tynku. Była ozdobiona płytkimi (10 cm) pilastrami. Warstwy cegieł przedzielone były trzciną lub trzcinowymi matami.
Stożkowa forma pozostałości tych konstrukcji przemawia za pierwotnym kształtem piramidy niż płaskiej platformy (Ryc.2). Nie określono ilości stopni tych budowli, ale rezultaty tych prac wykopaliskowych, które już przeprowadzono wskazują na istnienie schodkowej wieży niż świątyni na platformie podobnej do Ibgal w Lagaszu, czy świątyñ w Chafadżi lub Al-Ubajd.
data utworzenia: 26.03.2015
data ostatniej aktualizajci treści: 26.03.2015
źródła:
Północna Babilonia w okresie wczesnodynastycznym - Dorota Ławcka